‘Azgın Batı, Gürcistan’ın kurşun asker olmasını istiyor’

“Tam bir saçmalıkla karşı karşıyayız. Kendilerinde de olan ve eminim ki önemli bir şekilde denetlenen alanda Gürcistan bir yasa çıkartıyor. Gürcistan’da herhalde metrekare başına bir tane sivil toplum kuruluşu düşüyor. Zannedersem tamamına yakını ABD’den ve AB’den fon alıyor. Bunlar ikide bir toplanıp hükümetleri değiştiriyor. Bir anda ‘Demokrasi, özgürlük, Avrupa yolumuz tıkanamaz’ şekli münasebetlerle, bir hükümetin karşısına dikilebiliyorlar. Buradan itibaren mevzunun diğer şekilde ele alınması gerekiyor. Pekala hükümetin karşısına niçin dikiliyorlar?

Önce şunu soralım: Bu yasaya, ABD ve AB ülkelerinin niçin itirazı olur? Gürcistan diyor ki, bu sivil toplum kuruluşları aldıkları fonları kayda geçirsin, şeffaf olsun, kimlerden fon aldıkları görülsün. Bunun gibi yasası Rusya’da da varmış, bu yüzden ‘Putin yasasını Gürcistan’a getiremezsiniz’ diye sokağa çıkıyorlar. ABD’de de var bu yasa, AB ülkelerinde de var. Sıkıntının bir tarafı bu: ikili standart. Tabii biz bu Batı dünyasının her alandaki ikili standartlarına alıştık. Burada bir özgünlük yok.”

“İşin arka planını ise Gürcistan Başbakanı açıklıyor: Bunlar, yıllardır Gürcistan’ı, Rusya’ya karşı ikinci bir cephe açılacak ülke olarak görüyorlar. Buna izin vermeyeceğini söylüyor. Gürcistan hükümeti, Rusya aşığı bir hükümet değil. 2008’den itibaren, yani Rusya’nın 5-6 günlük askeri operasyonundan bu yana Gürcistan genelinde, bir Rusya karşıtlığı ya da temkinli olma hali var. Hatta hatırlayalım: 2. Karabağ Savaşı’ndan sonra Azerbaycan Cumhurbaşkanı Aliyev ve Cumhurbaşkanı Erdoğan, 6’lı işbirliği platformu açıklaması yaptı. Onun yürümesi pek mümkün görünmeyen ayaklarından birisi olarak akla ilk Gürcistan gelmişti. Gürcistan’daki hiçbir iktidarın, Rusya ile işbirliği platformuna resmen evet diyemeyeceği yorumları yapılmıştı.

Yani mevcut Gürcü hükümeti, Rus yanlısı, Putin müttefiki vs. değil. Adamlar özetle şunu diyor: Gürcistan, Rusya’ya karşı yeni bir cephe olmamalı, olamaz. Bu türlü bir şey yapılırsa bu iş müthiş olur. Gürcistan diye bir şey kalmaz. Gürcü Başbakan, ‘Ukrayna’yı görüyoruz’ diyor.

“NATO’nun genişletilmesi, Soğuk Savaş’ın sona ermesinden bu yana giriştikleri savaşlara bakarsak, Batı dünyasının olağanda kimsenin yüzüne bakacak halinin olmaması lazım. Ama çok arsızlar. Şöyle bir varsayımla hareket ediyorlar: Bunlar palavra söyleyebilir, ikiyüzlülük ve kötülük yapabilir çünkü bunlara yakışıyor. Herkes de alkış tutmalı. Bundan Ötürü ortada Rus yanlısı olmayan bir Gürcü hükümeti var. ‘Bizi, Rusya’ya karşı ikinci cephe açmaya zorlamayın. Bunu yapamayız. Yaparsak, Gürcistan devleti ortadan kalkar’ diyorlar. Gürcistan zati 1990’lardan beri iç savaşlarla mahvolmuş bir devlet. Abhazya, Osetya o denli… Siz Gürcistan’ı savaşa sokarsanız, Abhazya’nın, Osetya’nın ve diğer bölgelerin ne olacağının garantisini verebilir misiniz? Gürcistan çok küçük bir devlet. Başbakanları, zorlamalarını istemiyor. Azgın Batı ise ısrarla ‘Bana kurşun asker lazım. Rusya’ya dikil dediğimde dikilecek. Öl dediğimde ölecek’ diyor. Bu türlü bir şey yok. ‘Bunu yapmazsanız, Batı istikametiniz sona erer diyorlar. Avrupa’ya veda edersiniz’ diyorlar.

Gürcistan’da hükümetin önemli kamuoyu dayanağı var. AB üyeliği ve NATO üyeliği bu manaya geliyorsa şayet vazgeçeceklerini söylüyor. Fakat ABD orada da bırakmıyor. O ‘sivil toplum kuruluşu’ denen kuruluşlar, biliyorsunuz Soros örgütlenmesi diye biliriz; çabucak otobüslere doluşuyorlar. Güya eğitim almış gibiler. Başkentlere doluşup şovlarla hükümetleri deviriyorlar. Burada da birebirini denediler ve başarısız oldular. Esasen Ukrayna’da da 2014-2015’teki turuncu ihtilal krizi bu türlü gelmedi mi? Meydan olaylarında, yüksek oy oranıyla seçilmiş Yanukoviç hükümetini devirdiler. Bundan Ötürü Gürcistan buna itiraz ediyor. Şeffaflık istiyorlar. Bu STK’lar nereden, ne kadar para alıyorlar? Bunun kayda geçirilmesini istiyorlar. STK’lar da buna itiraz ediyor. Şu Anda Gürcistan’a yaptırımlara başlayacaklar. Akıl almaz bir durum. Gürcistan’da aşırı sağ bir parti olsa, herhalde en aşırı Rus karşıtı parti o olur. Aşırı sağ demeleri zati mümkün değil. Gürcistan’daki partilerin aşağı yukarı hepsinde Rusya karşıtlığı var. Putin karşıtlığı aslında var.”

“STK’lar ve bunların fonlanması problemine gelirsek, bu bambaşka bir sanayi. Kesimin çok ötesinde. Avrasya coğrafyasında, bilhassa eski SSCB dünyasında, Orta Asya’da bunlar her şeyi yapmaya çalışıyor. Zaman zaman etnik, mezhepsel, dini, radikal kışkırtmaların arkasında, sağında solunda yanında hep bunlar var. Zira Batı dünyasının Soğuk Savaş’tan sonra siyaset olarak ‘demokratikleşme’ diye ortaya koyduğu şey, tümüyle bunlara dayanıyor. Bunlar, balistik füzeden daha etkili. Bunları örgütlüyorsunuz. Bir anda ülkenin her yerinden toplanıyorlar. Geliyorlar. Seyyar tuvaletler, çadırlar vs. başşehre kuruyorlar. Hükümeti devirinceye kadar oradan gitmiyorlar. Bu esnada da Batı’dan önemli bir medya kampanası oluyor. ‘Bu insanlar aslında bıkmış durumda. Avrupa ile bütünleşmek istiyorlar’ vs. yazıyorlar. Ama bu bu türlü değil.

Bugün Avrupa’da, AB içinde, Almanya garip bir ülke haline geldi. Almanya’nın endüstrisini resmen ABD’nin dikte ettiği siyasetler tasfiye ediyor. Almanya’daki STK’lar ise ‘Biz nereye gidiyoruz’ demiyor. Finansmanı da muhtemelen büyük oranda Amerika’dan geliyor. Şu Anda ABD ve AB’deki STK’lar, nereden fonlandığını tahmin edebildiğimiz bu kuruluşlar, son 20-30 yılda ‘demokrasi’ kavramını bir İlah kelamı haline getirdi. En temel kural olan ‘ulusal çıkar’ merkezli dış politikayı, böylelikle ideolojik bir çerçevede eritiyorlar. Mesela Almanya şunu diyemiyor: ‘Ben, ulusal çıkarlarım açısından Rusya’dan gelen ucuz güce şiddetle ihtiyaç duyuyorum. Bunu sürdürmek zorundayım.’ Onlar da ‘Hayır, bu türlü olmaz. Büyük fedakarlıklar yapıyorsun. Güzellerle berbatların savaşında uygunların yanındasın. Demokrasi uğraşı veriyoruz’ diye karşılık veriyorlar.

Almanya kendisine satılan LNG’nin neden üçte biri fiyata verilmediğini soramıyor ama. Rusya’dan aldığı fiyata, Amerika’dan LNG alamıyor. İndirim isteyemiyor. Fon talep edemiyor.”

“Gürcistan’a dönecek olursak, demokrasi, özgürlük, insan hakları vs. diye başlıyorlar. Bütün bunların arkasında yatan şey, Gürcistan’ı ikinci cephe açmaya zorlamak için. Gürcü Başbakan, bunu yaparlarsa Gürcistan’ın yok olacağını söylüyor. Sahiden de yok olur. Bugün görüyoruz: Ukrayna yok olmaya gidiyor. Cephelerde savaşan insanların yaş ortalaması 46-50 arasına gelmişse ve oraya bilhassa düşük gelirli kümelerin erkeklerinden gönderecek insan bulamıyorlarsa, ve Ukrayna inzibatçıları her yerde sokağa çıkan erkekleri yakalayıp götürmek için baskı rejimi oluşturduysa, bunun sonucu budur. Gürcüler de bunu görüyor. Üstelik Ukraynalılar ne için öldüğünü bilmeden savaşa gönderiliyor. Çok yazık gerçekten. İnsan, güzelim Ukrayna’nın bu hale gelmesine üzülüyor. Gürcüler de bunu yaşamak istemiyor. Batı da ‘Bunu yapmıyorsan demokrat değilsin. AB taraftarı değilsin. NATO’yu rüyanda görürsün’ diyor.

Şu anki Gürcü hükümeti, kâfi halk dayanağına sahip benzeri görünüyor. Batılılar, hükümeti STK’lar vasıtasıyla devirmek için elinden geleni yapacaktır. Ama anlaşılan, Gürcü halkı da ikinci cephe sürecinin tehlikeli olduğunu görüyor. Hükümete de destek veriyor gibiler. Varsayımı zor bir süreç.”