“Gün boyunca yalnızca tuvaletten su içerek okuldan gününü geçiren, suyla karnını doyurmaya çalışan yüzde 20’lik bir kesim var”
Eğitim-Sen Genel Başkanı Kemal Irmak, eğitim alanında yaşanan sıkıntılara dikkati çekerek, “Birçok çocuğumuz eğitime erişemiyor yahut nitelikli eğitim alamıyor, eğitime erişemediği için okulu terk ediyor” dedi.
Eğitim-Sen Genel Başkanı Kemal Irmak, ”2024-2025 Eğitim-Öğretim Yılı Başında Eğitim Durum Roporu”nu düzelediği basın toplantısıyla açıkladı.
Toplumsal eşitsizliklerin eğitim alanındaki meselelerin en başında geldiğini bu durumun çocuklar arasındaki eşitsizliği de derinleştirdiğini vurgulayan Irmak, şu görüşleri dile getirdi:
”Toplu taşıma sistemine geçildi bundan yaklaşık 16-17 yıl önce. O günden beri toplu taşıma yapılıyor, servisler oluşturuldu, bununla birlikte köy okulları kapatıldı Yerinde eğitim ortadan kaldırıldı. ama bugün de ulaşımda yeniden bir geri adım atıldı. Çocuklarımızı servislerle artık almıyorlar. İki gün önce birtakım vilayetlerde, Kent Valiliklerinde ve Kent Ulusal Eğitim Müdürlüklerinde birtakım görüşmeler yaptık. Birçok velinin Kent Ulusal Eğitim Müdürlüklerinin bastığını, çocuklarına gerekli ulaşımı sağlayamadıklarını, taşıma sisteminden vazgeçilmesinden kaynaklı eğitime erişimlerinin ortadan kaldırıldığını, hatta bir velinin taşımayı kendi yaparken kaza yaptığını ve bu kazada kendisinin yaralandığını ifade etti. Her geçen gün kamusal eğitimden vazgeçilmesinin sonuçları bunlar. Kamusal ve bilimsel eğitimden vazgeçilmesinin çok derin sonuçlarını yaşıyoruz. Bu rejimsel bir tercihtir.
Zorunlu ve parasız diye tanımladığımız eğitim modelinde çocukların zarurî eğitim süreci içerisindeki her türlü gereksinimin devlet tarafından şahsen karşılanması manasına gelir kamusal eğitim. Onların bir öğün yemek hakkının, temiz suya erişim hakkının, okula inançlı bir şekilde ulaştırılması probleminin, okulların güvenlikli bir hale getirilmesi ve dış etkenlerden korunması probleminin, yurt yapılmasının, barınma sıkıntısı vesaire birçok kalemde uzatabileceğimiz kamusal eğitimden her geçen gün vazgeçilmesinin sonucunda bugün birçok çocuğunuz eğitime erişemiyor, nitelikli eğitim alamıyor veya eğitime erişemediği için okulu terk ediyor.
“MESEM yüzünden 12 çocuğumuz hayatını kaybetti”
Ülkeyi maalesef her bahiste olduğu gibi eğitim alanında da algıyla yönetiyorlar. ama eğitim alanındaki yırtık o kadar büyük ki artık algı da kimseye kar etmiyor. Zira her geçen gün çok önemli meseleler yaşanıyor. Ve bu sıkıntılar şahsen çocuklar ve veliler yaşıyor. MESEM ve ÇEDES projeleri geçtiğimiz günlerde çokça gündem yapıldı. MESEM yüzünden 12 çocuğumuz hayatını kaybetti. Fakir aile çocuklarıydı bunlar. Onlarca çocuğun yaralanmasına sebep oldu. Bütün bunlar elbette ki çok trajik. ama daha trajik olanı devlet eliyle, devlet aklıyla şahsen bakanları ve çocukları korumakla görevli olan Millî Eğitim Bakanlığı eliyle bu çocukların korunamaması ve daha vahim olanı Bakanlık eliyle çocuk sömürüsünün, çocuk işçiliğinin yasal hale getirilmesi.
“Cinsiyet ayrımcı bir eğitim yaklaşımıyla karşılaşmaktayız”
ÇEDES projesiyle yapılmak istenen de aslında eğitim alanında ve toplumsal alanda yaşanan birçok berbatlığı örtbas etme ve perdelemenin yollarından birisi de insanların inançlarıyla ziyadesiyle oynamak. Diğer taraftan bizim ülkemiz çok lisanlı, çok kültürlü bir ülke. Bu ülkedeki farklılıkları görmezden gelerek tekçi, ırkçı, dinci bir eğitim yaklaşımıyla bir eğitim sistemi öngörülüyor. Yalnızca bu değil, cinsiyet ayrımcı bir eğitim yaklaşımıyla karşılaşmaktayız. Toplumsal cinsiyet farklılıklarını gözeten bir yerden değil, daima aile kavramı üzerinden aslında bir cinsi yok sayan yahut o cinsi daima o aile kavramı içerisinde daha çok itaat eden, itaat etmesi gereken, ona tanımlanan misyonları yapmakla yükümlü olan bir algıyı toplum üzerinde oluşturmaya çalışan bir eğitim sistemiyle karşı karşıyayız.”
“Hijyen şartları sağlanamadığı için birçok salgın hastalıkla karşı karşıya kalacağız”
Okullardaki temizlik başta olmak üzere sıkıntılarını da anlatan Irmak, şöyle devam etti:
“Okullardaki temizlik problemi çok çok önemli bir mesele. Okullarda aslında çok uzun vakittir bizim savunduğumuz, kesinlikle garantili, takımlı elemanlar alınması. ama 20 yıldır okullara maalesef yardımcı hizmetli işçi alınmıyor. Yalnızca kısmen yurtlarda yetim olarak büyüyen çocuklardan temizlikçi unvanında şahıslar alınıyor. Bunların sayısı çok az. Hepimiz öğrencilik yaptık. Nasıl bir okul atmosferi olduğunu biliriz. Çocuklar çıkar, teneffüslerde koşar, toz çıkarır bu çocuğun tabiatında olan bir şeydir. Ve her teneffüsten sonra çocuklar içeri girdiğinde okula yeniden paspas atılır, tuvaletleri temizlenir. Birtakım hijyen koşulları bu şekilde sağlanmaya çalışılır.bugünkü uygulama ile bir arada her zamanokullarda bu işleri yapacak bireyler olmamış olacak. Ve bunun sonucunda çocukların ve bütün olarak ülkenin hijyen şartları sağlanamadığı için birçok salgın hastalıkla karşı karşıya kalacağız.
“Okullardaki tuvaletten su içerek karnını doyurmaya çalışan yüzde 20’lik bir kesim var”
Belki de en çok bugünlerde gündemleştirmemiz gereken problemlerden birisi yoksulluk derinleştikçe okuldaki aç kalan gün uzunluğu aç kalan çocuk sayısı da o kadar derinleşerek artıyor. Gün boyunca yalnızca tuvaletten su içerek okuldan gününü geçiren, suyla karnını doyurmaya çalışan yüzde 20’lik bir kesim var. Bu bir sosyal devlette, bir kamusal eğitim verdiğini iddia eden Ulusal Eğitim Siyaseti içerisinde asla olmaması gereken bir şey. Biz bu çocuklara kesinlikle bir öğün yemek ve ulaşılabilir bir temiz su hakkını sağlamak zorundayız, devlet bunu yapmak zorunda.”
Kemal Irmak, zelzele bölgesindeki vilayetlerde yaşanan eğitim meselelerine da dikkati çekerek, sözlerini şöyle tamamladı:
”Deprem bölgesinde eğitim alanında yaşanan problemler tahlil bekliyor. Sarsıntıların 11 ilde okul çağındaki 4 milyon çocuk ve 220 binin üzerinde eğitim işçisini etkilediği bilinmektedir. Zelzele bölgelerinde yaşanan yıkımın üzerinde 20 ay geçmesine karşın okullarda başta bina ve fizikî altyapı eksiklikleri olmak üzere temizlik, içilebilir suya erişim, hem eğitim işçileri hem de öğrenciler için esas sorunu oluşturmaktadır. Ayrıyeten barınma ve ulaşımi en temel gereksinimler hala en çok önemli sorun alanları olmaya devam etmektedir. Eğitim binalarının yetersizliği, süreksiz konteyner sınıflarla çözülmeye çalışılsa da uzun vadede bu durum öğrencilerin eğitimin aksamasına ve eğitimin niteliğinin düşmesine neden olmaktadır. Sarsıntıdan en fazla etkilenen vilayetlerden biri olan Hatay’da bulunan eğitim binalarının üçte biri hasar görmüştür. Zelzeleden sonra okullarda yapılan güçlendirme çalışmaları ve yeni okul inşaatları olumlu bir adım olarak görünse de sürecin yavaş ilerlemesi, öğrencilerin eğitim hakkına erişimini zorlaştırmaktadır. Öte yandan okullarda temizlik işçisinin bulunmayışından kaynaklı önemli bir hijyen meselesinin yaşandığı tespit edilmiştir. Buna bağlı olarak önümüzdeki süreçte önemli sağlık problemleri ve salgınların yaşanması kaçınılmazdır.”