Fehmi Koru: MHP eliyle yürütülen Türkiye Yüzyılı projesine muhalefet kayıtsız görünmüyor mu? Yoksa farkında mı değil?

Fehmi Koru*

‘Türkiye Yüzyılı’, Adalet ve Kalkınma Partisi’nin siyaset literatürüne kazandırdığı bir kavram. Daha doğrusu ben o denli olduğunu sanıyordum. Dün, MHP lideri Devlet Bahçeli’nin, partisinin adayını tanıtmak maksadıyla gittiği Manisa’da, taraftarlarına hitap ederken sarf ettiği bir cümle, o fikrimi düzeltmem gerektiğini düşündürdü.

“Maksadımız Türk ve Türkiye Yüzyılı maksatlarını gerçekleştirmektir” cümlesi…

‘Türkiye Yüzyılı’ ile kast edilen yalnız AK Parti’nin değil MHP’nin de projesiymiş…

Hatta tahminen de esas MHP’nin de, AK Parti onu gerçekleştirme yönünde çok önemli bir destek…

Ne dersiniz?

Üzerinde düşünürken, ‘Cumhur İttifakı’ içerisinde bir araya gelmiş iki partinin birbirini nasıl etkiledikleriyle ilgili gözümün önündeki perde açıldı.

‘Cumhurbaşkanı hükümet sistemi’ denilen bize has yönetim biçimini ilk söylem edenler AK Partililer olduğu için, projeyi hep onlara mal ettik. Projeyi ilk gündeme getirdiklerinde en sert eleştiriyi MHP ve bilhassa de lideri Devlet Bahçeli’den almıştı AK Partililer…

Bahçeli sürpriz biçimde,“Gelin, sistemi birlikte değiştirelim” çıkışıyla işbirliği önerince, bunu onun AK Parti projesine destek vermesi olarak yorumladık.

O günden bugüne kadar da o denli bilinegeldi.

Acaba o ortada MHP, AK Parti’ye ait projeyi, siyaseten kendi çıkarlarına uygun gelecek biçime kavuşturmuş olabilir mi?

Projenin AK Parti’nin işine yarayan tek istikameti, MHP takviyesi sayesinde, iktidarının devamını sağlaması. Sistem değişikliğinin gerçekleştiği 2017 yılındaki anayasa referandumundan bu yana, AK Parti’nin iktidarı ile birlikte, MHP’nin devlet içerisindeki ve uygulamalardaki tartısı daha bariz hale geldi.

Gariptirüzerinde düşündükçe daha görünür olan bir gerçek daha var: İki partinin birlikteliği ve Devlet Bahçeli’nin her hafta grup konuşmalarında sürate verdiği hususların AK Parti kontrolünde bilinen devlet kurumları tarafından uygulamaya konulması, AK Parti’nin oylarını olumsuz etkileyerek MHP’ye daha muhtaç hale getiriyor.

Uygulanan siyasetlerin hangilerinin AK Parti’nin benimsedikleri, hangilerinin sadece MHP’yi mutlu etmek için benimser görünerek uygulamaya koydukları olduğunu bilmek elbette zor. Fakat birçoklarının ikinci cinsten olduğunu düşünmek için sebepler az değil.

AK Parti’ye oy veren insanların 2017’den bu yana oy vermekten vazgeçenleri, bilerek ya da bilmeyerek, o sebeplerden etkilenerek partilerini terk ediyor olabilir.

Oy vermeye devam edenler arasında da imajdan rahatsızlık duyanlar az değildir sanırım.

Bu çok önemli mi?

Hiç kuşkusuz AK Parti açısından bunun kıymeti büyük. MHP ile paydaşlık AK Parti’ye iktidarın devamını sağlıyor sağlamasına ama ne kıymetine?

Sürekli oy kaybetmesine yol açtığı için MHP’ye daha bağımlı hale geliyor ve bu da AK Parti’yi uyguladığı siyasetlerde telaffuz ve takım tercihi olarak daha fazla MHP çizgisini benimsemeye sevk ediyor.

Geçenlerde bir imam-kaymakam sürtüşmesi sonrasında kaymakama destek çıkan vali-kaymakam sosyal medya mesajları bunun bir göstergesi.

AK Parti-MHP arasındaki paydaşlığın AK Parti saflarında görünür-görünmez meşakkatlere yol açtığı bir gerçek ise, bunu kıymetlendirmek en çok muhalefetin ilgisini çekmesi gereken bir durum.

Bir evvelki seçimde, İstanbul ve Ankara ile birlikte toplam 11 büyükşehirde belediye başkanlıklarının el değiştirmesi, muhalefet cephesinin iktidara karşı oluşmuş olumsuz havayı değerlendirmesinin bir sonucu.

Yalnız o kentlerin belediyelerine aykırılık değişimde rol oynamadı, alınan sonuçta iktidara terslik daha çok önemli bir hissenin sahibiydi.

Önceki seçimde bunu sağlamak için oluşan ittifak bu defa sağlanamadı; tam aksine, eski ittifakın kimi ögeleri şu anda karşı saflarda.

Muhalefetin yapması gereken, iktidarın MHP’li yapısının AK Parti’yi kendi tabanı için bile sevimsiz hale getirdiği tespitini, propagandalarında kullanıma kavuşturmak olabilir.

Sistem içerisindeki MHP’nin yükünü vurgulayarak…

Bunun yalnız oy verip vermeme tereddüdü yaşayan AK Parti tabanı üzerinde değil, partileri o denli uygun gördüğü için kendilerine aday seçeneği sunulmuş İYİ Parti ve DEM Partisi seçmenleri üzerinde bile tesirli olması olasıdır.

Uygun parametrelere dayalı propaganda materyalleri bulunmazsa, İstanbul ve Ankara’da bile muhalefetin işi zordur ve durum her geçen gün muhalefet için daha da zorlaşıyor.

‘Türkiye Yüzyılı’ içerisinde muhalefetin esamesi okunmaz hale gelebilir.

*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.